Macao en Bayahibe

De maand mei is hier heel erg laagseizoen. De hotels waren akelig leeg en de mensen die er waren hadden schijnbaar geen geld meer over om te gaan duiken, snorkelen of iets aan watersport te gaan doen. Behalve natuurlijk aan de gratis watersporten, want daar was het wel druk. Bovendien is mei een regenmaand. Het heeft waarschijnlijk elke dag wel geregend. Meestal maar 2 uurtjes en dan de rest van de dag was het weer bloedheet, maar ook een dag of 5 dat het non-stop geregend heeft. Kortom niet echt de meest ideale omstandigheden om veel te duiken, veel te verkopen en dus geld te verdienen. Toch hebben zowel Martine als ik een aardige maand kunnen draaien door heel hard te werken. Dit tot onbegrip en soms zelfs wat ongenoegen van enkele Dominicaanse Collega's. Vooral bij Martine lopen er twee instructeurs rond waarbij ongeveer alle Caribbische vooroordelen waar zijn. Ze kunnen en willen niet samenwerken met een vrouwelijke gringo en als de mogelijkheid zich voordoet om niet te doen dan doen ze ook echt niets liever dan de hele dag op hun reet te zitten. Helaas voor hun verkoopt een blonde dame bijna 4x zo veel als zij gezamelijk. Gelukkig begint over 2 weken onze instructeursopleiding en zijn we bijna 3 weken iets anders aan het doen. Daarna zien we wel wat er gebeurd en waar we precies gaan werken want dat is op dit moment nog allemaal onduidelijk.

Aan het einde van de maand had ik nog een mooi mazzeltje. Er was een groep van 6 Brazilianen die voor een duikvakantie kwamen naar Bavaro. Geen idee hoe ze dat geniale idee bedacht hadden, maar ze stonden voor mijn neus om te gaan duiken. Nu hebben wij natuurlijk enkele leuke lokale duiken (waar ik binnenkort wat fotos hoop te kunnen maken) zoals een duik op het 30 jaar oude Russische wrak van Astron, of enkele duiken met leuke swimthroughs en grotten en natuurlijk een dozijn duiken op het rif. Daarnaast hebben we 3 duikexcursies. Een daarvan is naar Isla Catalina waar een walldive naar 40 meter diepte gemaakt kan worden (hoewel ondieper een stuk leuker is) en een duik in het 'aquarium' waarbij je struikelt over de zeepaardjes, koraalduivels, trompetvissen, steenvissen, scorpionfish en weet-ik-veel-wat-voor-vrolijk-tropisch-visje-dit-is-visje. Martine en ik heb beide deze trip al een keer gemaakt omdat deze 3 keer per week wordt gedaan.

Daarnaast hebben we nog 2 duiktrips die maar sporadisch plaatsvinden omdat er minimaal 5 of 6 duikers nodig zijn die deze trip willen maken. Aangezien mijn groep Brazilianen bestond uit 6 man was dat geen probleem. De eerste trip is naar Macou. Dit is een dorpje iets net noorden van Bávaro. Hier wordt geen duik gemaakt in de zee, maar wordt er een zoetwaterduik gemaakt in een grot. De tweede excursie is naar Bayahibe. Dit is, net zoals Isla Catalina, aan de zuidkant en dus aan de Caribbische kant van de Dominicaanse Republiek. De reden om deze trip te maken is om te duiken op het wrak van Saint George. Dit is een heel mooi wrak van 85 meter dat zijn diepte punt op 44 meter diepte heeft liggen.

Ik kreeg de Brazilianen enthousiast om alle exursies te gaan doen en nog een duik te maken op wrak Astron. Dit was natuurlijk leuk voor mijn commissies maar nog leuker dat ik van mijn baas mee mocht naar Macao en Bayahibe.

Dus 2 dagen later vertrok ik samen met de Brazilianen naar Macao. Een tocht van normaal een klein half uur werd wat langer omdat het onverharde pad tamelijk onbegaanbaar was geworden doordat het al dagen aan het regenen was. Eenmaal aangekomen bij de grot en na een kleine wandeling in volledige bepakking sprongen we in het water. In het water hebben we rondgezwommen tussen de stalagtieten en stalagnieten van de grot. Het is niet een mega grote grot, maar het is wel bijzonder. Er kan nog wel veel dieper de grot gedoken worden maar daarvoor moet je speciaal getraind zijn als grotduiker. Wij moeten altijd het licht kunnen zien en maximaal 40 meter blijven van een mogelijkheid om naar de oppervlakte te gaan. Een fijne afwisseling van de lokale rifduiken en voor mij de derde duik in een Cavern, na de twee duiken in de Cenotes van Mexico.















Het duikhoogtepunt van de week was de trip naar Bayahibe. Hoewel deze trip pas voor de 2e keer doorging in de afgelopen 2 maanden, gingen er vanuit Scubaquatic dit keer twee catamarans het water op. Martine had in haar hotel ook 3 mensen die deze trip wilden maken, alleen deze mensen wilden geen boot delen dus boekten zij een priveboot. Bovendien hadden ze het verzoek als Martine als gids. Kortom we gingen die dag beide naar Bayahibe.

Vroeg in de ochtend op naar Bayahibe en 2 uur later stonden we ons aan te kleden om het water in te gaan. Er was een uitgebreide briefing want dit was een bijzondere duik. Een groot wrak op zeer grote diepte. Je voelt de spanning in de groep en iedereen is gelukkig net even serieuzer dan bij ondiepe rifduik. Nadat iedereen in het water lag begon onze afdaling en op 15 meter diepte begon het contour van het schip duidelijk te worden. Een gigantisch schip dat omringt werd door onwijs veel vis.

Op ruim 30 meter gingen we door een gat het schip in. Hier daalden we nog 10 meter naar beneden om daarna langzaam weer naar boven te gaan. Hier kwamen we een familie koraalduivels tegen, gingen de stuurhut binnen en nog een rondje op het dek voordat we alweer naar boven moesten omdat je op deze grote diepte maar een kleine tijd kan verblijven. Een duik van een half uur maar wel het mooiste wrak dat ik ooit gezien heb.

Na een tijdje uitrusten op de catamaran met uitzicht op het regenwoud van 'Parque nacional del este' hebben we nog een tweede duik gemaakt. Ook een soort wrakduik maar toch ook niet. Het was namelijk op de plek waar een spaanse Galioen heeft gelegen. Ondertussen is het schip helemaal vergaan, het enige wat er nog te zien was van het schip waren de kanonnen en de kanonkogels. Een fijne ontspannen duik tussen veel gezond koraal en veel vis.










Nog een middagje in het leuke vissersdorpje Bayahibe en lekker eten bij een Cubaan vertrokken we weer naar Bavaro. Zomaar een leuke week met leuke duikjes. Rond Bayahibe zijn nog veel meer leuke duiken te maken, hopelijk gaan we die binnenkort ook organiseren.

Negro Holandeses

Trabajo

Een lang weekje was Martine in Nederland. De reden, de begrafenis van haar opa, was natuurlijk niet leuk maar ze kon na 7 maanden wel weer de familie en vrienden even zien. Ook hier en daar wat lekkere bieren en kaasplanken verorberen. Gelukkig werd er van dit ook nog wat geimporteerd naar de Dominicaanse.

Ondertussen bleef ik in de Dominicaanse om te werken. Ik bleef voorlopig werken bij Bahia Principle omdat het in deze duikbasis erg druk was. Het was namelijk het paasweekend en daarom waren er heel veel mensen uit Canada en Amerika. Het is een leuk hotel om te beginnen. Het heeft ongeveer 5.000 kamers, maar er is helemaal geen hoogbouw. Er zijn ontelbaar losse gebouwen met de kamers. Van de ingang tot het strand is het dan ook ongeveer een half uur lopen. Volgens mij zijn er een stuk of 10 zwembaden, veel restaurants en genoeg winkeltjes en entertainment dat je het resort gerust een dorp op zich mag noemen.


Ik was in het begin bezig met duiken, duiken en duiken. Vooral om de duikplaatsen een beetje te leren kennen. Na een week kreeg ik er ook een andere functie bij. Ik zit bij het zwembad om gratis testduiken te geven voor mensen die het duiken een keertje willen proberen. Ik verdien hier helaas niets mee, maar de bedoeling is natuurlijk dat mensen die het duiken een keertje proberen een cursus gaan volgen of in ieder geval een introductieduik in zee gaan maken. Over alles wat ik verkoop aan het zwembad krijg ik 5% commissie. Hoewel het misschien aanlokkelijk klinkt, vind ik bij het zwembad zitten en de mensen 'lastig vallen' over duiken niet echt het allerleukste onderdeel van mijn werk.




Na een week kwam Martine gelukkig weer terug. Na een lange vlucht kreeg ze gelijk te horen dat ze niet meer in Bahia ging werken maar in Melia Caribe hotel. We zouden dus niet meer samen gaan werken. De volgende dag bleek dat ze toch niet in Melia Caribe ging werken, maar in Palma Real Paradisius. Het ging allemaal nogal... op een Dominicaanse manier. Martine heeft nog niet echt haar draai gevonden in Palma Real, waar een stuk minder leuke groep mensen werkt als in Bahia.

Onderrtussen is het laagseizoen en in beide hotels is dat goed te merken. Er zijn veel minder mensen en de mensen die er zijn geven minder uit dan mensen in het hoogseizoen. Kortom er zijn veel minder mensen die willen duiken of andere watersporten willen doen. Dat betekent natuurlijk minder inkomsten maar vooral ook meer concurentie tussen de verkopers, wat gezeur en gezeik oplevert over de commissies. Dit zal nog een maandje duren totdat onze IDC begint. Er even van uitgaande dat we slagen rollen we in juli gelijk in een hoogseizoen en hopelijk zijn er dan heel veel mensen die heel veel willen duiken.