vrijdag 28 maart 2008

Zoek de Rolf, en zoek het geluid...

Je hoort en ziet me amper, maar dit is Pantherland vorige week in de Sub071 in Leiden:

En gisteren waren we in een Ierse pub in Alkmaar.
Kortom eerst met een Spaanse band in Leiden, daarna met een Engelse band in een Ierse pub in Alkmaar. Bijna een wereldtournee...

Hier nog wat foto's van gisteren:
En ohja de hele band werd bandlid voor bandlied versierd door een vrouw die kinderen heeft die jonger zijn dan onze moeders...

vrijdag 21 maart 2008

Een wit pasen

Alles leuk een aardig hoor, maar een wit Pasen was nou niet precies wat ik besteld had. Ik weet dat ik de afgelopen 26 jaar niet braaf ben geweest naar wat voor God dan ook maar om mij nu te straffen door een witte Pasen vind ik ook gelijk weer zo... Heb ik mij net helemaal in mijn hardloopkleding gehesen, gaat het sneeuwen... niets geen relax lente zonnetje, nog steeds een pigmentloos bleek koppie en nog geen reden om uit de winterslaap te komen.
Bladerend door mijn foto's durf ik te beweren dat het vorig jaar toch een stuk mooiere Pasen was... en ik wil weer eitjes verstoppen in de tuin.

zaterdag 1 maart 2008

The Casting out





Vorige week donderdag was de eerste keer dat The Casting out in Nederland speelde. De nieuwe band van Nathan en Josh van Boy Sets Fire.

Waar de laatste optredens van Boy Sets fire in een volle zaal van de Melkweg was, speelde ze nu voor een kleine honderd man een intiem concert in de Bitterzoet. Het gemiddelde hardcore optreden op een maandagavond is er drukker, maar dat vond ik juist wel leuk.

Eerst speelde de belgische band Soon. Dat was wel leuk voor een nummer of 5. Ze probeerde qua muziek en kaspels te lijken op At the drive-in maar bleef vaak te hangen in mooie liedjes zonder enig scherp randje te hebben. Het was weinig dynamisch en kabbelde maar voort. Goede muziekanten, goede stem maar nee, niet helemaal joepie.

Daarna kwam the Casting Out. Ik had al een tijdje de demo van Casting out, dus ik kon al wat nummer. De demo is een stuk minder punk en niet meer politiek. Het is poppier met toetsen en, naast de zang van Nathan, vrouwlijk zang. Gewoon up-tempo vrolijke liedjes.
Het optreden was toch een tikkie anders. Een flink stuk harder en sneller. En door de goede zang, intieme sfeer en leuke nummers was het echt een superoptreden. Volgende keer zal het waarschijnlijk wel in een grote zaal zijn, maar niemand die dit optreden van ons afpakt.