Het was niet alleen druk op het werk, maar ook na het werk. Want in Juli kwamen mijn moedertje en Theo op bezoek. Na ruim 10 maanden op reis is het weerzien met je moedertje natuurlijk altijd leuk! Ze zaten in het mooie IFA/Villas Bavaro hotel, dat op een klein half uurtje over het strand lopen van ons huis zit. Helaas plande ze hun reis precies gelijk met Bonnie. Bonnie was een tropische depressie dat hier een ruime week heel veel regen veroorzaakte. Er is tijdens deze storm 100mm regen gevallen en 6500 mensen moesten geëvacueerd worden in de Dominicaanse Republiek. Tot nu toe hebben we nog niet zo een slecht week gehad, dat was dus balen voor ze. Toch hebben ze volgens mij een leuke vakantie gehad.Uiteraard moesten ze ook een beetje het duiken proberen. Theo had het al een paar keer geprobeerd te duiken maar Gre riep vanaf het moment dat we ze tegen kwamen op het witte strand dat duiken niets voor haar was. Daarom kan ze toch extra trots zijn (anders zijn wij het wel) dat ze beide na 2 weken terug vlogen als gecertificeerde duikers. Als klapper op de de vuurpijl zijn we met z'n allen naar Isla Catalina geweest. Daar hebben we de open water cursus afgerond in de Caribbische zee.
Ook ben ik nog flink ziek geweest. Ik ben gebeten door een of ander beest. Ik denk dat het een mug of een horzel was, maar volgens mijn dominicaanse collega's lijkt het op een spinnenbeet. Het werd een flinke ontstoken bult op mijn been. Ik kreeg er zelfs koorts van en er kwam onwijs veel troep uit. Ik kon er een dag niet op lopen van de pijn. Na 3 dagen begon het langzaam af te nemen , wat antibiotica hier en daar en gelukkig kon ik weer verder. Ondertussen kennen we 3 mensen die ook gebeten zijn door hetzelfde beest met dezelfde rare symptonen. Ondertussen is het helemaal genezen.
Stiekem was Martine afgelopen maand ook nog jarig. Echt vieren deden we het niet maar het was een zeer goed excuus om een bezoek te brengen aan het net geopende Belgische restaurant met echte vlaamse frieten en bijna onbetaalbare Belgische bieren.
Daarnaast zijn we ook nog eventjes verhuisd. De dag dat Gre aankwam, kwam onze huisbaas naar ons toe stormen dat we moesten verhuizen en wel die avond. Dat ging mooi niet lukken. Daarna hebben we hem dagen niet meer gezien tot opeens een voor ons volledig onbekende vrouw zenuwachtig tegen ons begon te doen dat we NU moesten verhuizen. Daar hadden we eigenlijk helemaal geen zin in, want ons kamertje was prima. Ze wilde ons stoppen in een klein kamertje dat aan de straat lag en op de begane grond. Er kon wat ons betreft ook gelijk een bord op het balkon gezet worden dat er blanken in deze kamer woonde en waar we ons geld verstoppen, ofwel daar voelden we ons niet echt veilig. Op een dag dat we vrij hadden en we dat op het strand hadden doorgebracht had mijn huisbaas in paniek mijn werk gebeld dat ik wel NU het huis uit moest. Dit leidde toch fantastische speculaties bij mijn collega's, dat we ons zodanig misdragen hadden dat we uit de kamer waren gezet. Na wat gedoe hadden ze toch nog een andere kamer voor ons. Nog steeds aan de straatkant maar nu wel op 1 hoog. De kamer is een stuk kleiner en het bed ook maar we hebben nu wel internet op de kamer!Nadat mijn moeder weer terug naar Nederland was, kwam er nog meer familie. Dit keer was het de beurt aan de Draken. Vader, moeder en zusje zaten in Barcelo Dominican Beach, het hotel naast ons huisje. Dit keer geen tropische depressie maar ze waren hier in de heetste week die we tot nu toe hebben meegemaakt. Martine had een klein weekje vrij genomen en heeft veel tijd op het strand doorgebracht. Hoewel er geen tijd was om te gaan duiken hebben we toch iets heel leuks gedaan. We zijn met de Punta Cana Sailing meegeweest. Een excursie die wordt georganiseerd vanuit Martine haar basis. We hebben lekker 4 uurtjes op het water gezeten. Eerst een stukje gevaren, daarna met haaien (!) en pijlstaartroggen gesnorkeld en hier en daar nog gestopt om te snorkelen op het rif en te ontspannen in het water. Een heerlijk relax dagje.
En dan komt nu het einde van ons Dominicaanse avontuur in zicht. We moeten nog minder dan een maand werken en op 2 oktober vliegen we naar Miami . Vanaf Miami vliegen we 6 oktober naar Cartagena om nog 3 maanden te reizen door Colombia, Ecuador, Peru en als afsluiter nog een weekje New York en 3 dagen Reykjavik.
