Drie dagen in Miches

Het zit er bijna op in de Dominicaanse Republiek. Toch konden we het land niet verlaten dan wat meer te zien van het land. Natuurlijk hebben we regelmatig de tripjes naar Isla Catalina en Bayahibe maar er is nog veel meer te zien hier. Jungle, watervallen en zelfs bergen. Nu konden we 3 dagen vrij krijgen omdat orkaan Igor in de buurt was en we toch niet echt konden duiken. We werden op sleeptouw genomen door Cornelia en Domingo en gingen een roadtrip maken naar Miches. Dit ligt ten zuiden van de baai van Samana.

Een lange toch over hele slechte wegen begon, maar een Dominicaans ontbijt en fantastisch uitzicht op bergen en veel groen maakte veel goed. In ongeveer 3 uur kwamen we aan in Miches.

Na aankomst in Miches reden we gelijk door naar Ceyba Park. Iets buiten Miches. Hier is een watersportcentrum. We zouden op deze onbekende riffen gaan snorkelen. Helaas waren de golven ook hier zodanig hoog dat we niet uit konden varen. Toch bleef het een mooie omgeving om wat uurtjes te blijven, te zwemmen en verse kokosnoot te eten.

Na ons niet-snorkelavontuur zijn we op pad gegaan naar ons hotel La Loma. La Loma betekent de berg. Het hotel staat ook boven op een berg met een fantastisch zicht op het strand, jungle en het dorp. De tocht naar het hotel is wederom weer lastig maar nadat we hier een brug over wat stroompje hadden gebouwd kwamen we toch naar het hotel. Het hotel wordt gerund door Andrea, een Zwitsere vriendin van Cornelia. Inderdaad zoals beloofd heeft het hotel een heel mooi uitzicht. Een korte break in het hotel en we zijn het dorp ingegaan om wat te drinken en te eten.

Na de eerste nacht in Miches werd ik veel te vroeg wakker. De zon kwam pas net een beetje op. Na een snelle foto nog even 3 uur geslapen om slaperig in de auto van Andrea te stappen. We gingen op weg naar de 'ranch' van Jumbo wat echt alleen te bereiken is met een fatsoenlijke 4x4 auto. Eerst een ontbijt in het dorp met empanadas en weer een nieuwe roadtrip begon. Hoewel roadtrip? Er was niet echt veel road. Het eerste stuk totaan het dorpje 'El Cedro' viel nog wel mee maar daarna vele kilometers over een bospad gereden. We zaten met 5 man en een kleintje in de auto. Na veel gehobbel en gebobbel kwamen we aan bij de Ranch van Jumbo. Jumbo is ook al een Zwitser die hier een hotel heeft dat gericht is op outdooractiviteiten. Het hotel aan ligt heel mooi aan een rivier in the middle of nowhere.

We hebben eerst wat uurtjes ontspannen op de ranch. In het zwembad gepoedeld, gelunched, gewacht tot de regen voorbij ging, airhockey gespeeld en zelfs nog een beetje tussen de buien door in het zonnetje gelegen. In de middag werden we een klein beetje actiever. We hadden een tocht met paarden kunnen maken, maar wie kiest er nou voor een tocht met paarden als je ook een ossentocht kan maken! We zaten met z'n vieren op een grote kar die door 4 grote ossen werd voortgetrokken.

Helaas kregen we 5 minuten na vertrek een serieuze tropische regenbui op ons dak. Dus echt volledig doorweekt hebben we de eerste helft van de tocht gemaakt. We reden een stuk door tropisch bos totdat we bij het strand aankwamen van Limon. Een heel erg mooi strand waar jungle en zee bij elkaar komen. Het is nog volledig onbebouwd en in de verre omgeving is geen mens te bekennen. Fantastisch. Daarna nog een stukje door het moeras gelopen naar de Laguna. Mooi groen met op de achtergrond de bergen.

Hopelijk blijft het hier zo mooi, maar waarschijnlijk niet. Er zijn plannen om de wegen naar Miches en omgeving verhard te maken en klaar te maken voor toerisme. Ik ben bang dat ze hier ook van die all-inclusive ellende gaan neerzetten. We zullen zien.

De derde dag was het alweer tijd voor de terugtocht. Eerst moest de band nog vervangen worden en we konden weer op pad. Ook op de terugweg hobbelde we alle kanten op, maar het uitzicht was weer heel mooi. Ook moest er nog wat vers fruit ingeslagen worden en zijn we in Veron naar de Carwash geweest. Een Carwash lijkt heel saai, maar dat is nogal een belevenis. Je auto wordt door meerdere mannetjes grondig gewassen in een mega langzaam tempo. Een schone auto/motor is nogal belangrijk in de Dominicaanse Republiek. In de tijd dat je auto gewassen wordt is er een bar/disco waar je bier of rum kan (lees: dient) te drinken. Je kan niet alleen drank bij de serveersters bestellen, maar de serveersters zelf ook... 's Avonds schijn je je kont niet te kunnen keren in de vele carwashes. Dus je auto wassen is gewoon een van de vele excuses van de Dominicaanse man om te feesten.

Alex, Bonnie, Danielle, Earl, Igor, Julia...

We zitten hier midden in het orkaanseizoen, midden in het orkaangebied. Natuurlijk hopen we geen verwoestende categorie 5 orkaan op ons dak te krijgen, maar stiekem zou het toch wel bijzonder zijn om een keer een orkaan mee te maken.

De week dat mijn moeder hier was, hadden we de eerste tropische storm te pakken: Bonnie. Heel veel regen en hoge golven. Natuurlijk naar maar nog niet heel indrukwekkend. Het bleef daarna een paar weken rustig totdat we opeens op de radar de ene na de andere orkaan zagen naderen.

Eerst kwam Danielle. Die leek heel erg in de buurt te komen maar besloot vlak voor Puerto Rico omhoog te gaan en niet over de Dominicaanse Republiek te gaan. Hoewel er al meerdere van deze orkanen 'in de buurt' waren merken we daar op het land vrij weinig van. Alleen de zee is heel erg onrustig als er een orkaan in de buurt is. Terwijl het windstil kan zijn hebben we opeens golven van 3 meter hoog. Dat betekent dan helaas niet duiken.

Daarna hobbelde Fiona voorbij maar het werd pas echt een beetje spannend toen Earl in de buurt was...
Earl was een categorie 4 orkaan. Dat is een pittig ding, want eerst moet het een tropische depressie zijn (blijft een grappige naam, zie altijd een iemand met een fles rum chagrijnig te liggen onder een palmboom), daana wordt het een tropische storm om daarna een orkaan cat. 1 te worden. De zwaarste categorie is 5, dit was bijvoorbeeld Katharina. Dus een categorie 4 mag er best wezen.

Twee dagen voordat het oog van de orkaan eventueel in de buurt was, begon het al heel slecht weer te worden met heeeel veel regen, mega grote golven en sterke wind.

We werden nadat we aankwamen op ons werk ook gelijk weer naar huis gestuurd want er werd duidelijk niet gedoken of ook maar iets aan watersport gedaan. Hierboven een foto van Astron, ons huiswrak. De golven ging soms over het hoogte punt heen!

We hebben ongeveer 2,5 dag thuis gezeten om te schuilen voor de regen en daarna begonnen we langzaam weer te werken. Ondertussen hebben we ons maar vermaakt met een pannenkoekenfeestje!

Ondertussen zijn Earl, Fiona en Gaston voorbij maar zit er weer een nieuw rijtje orkanen op ons te wachten. Waarschijnlijk komt dit weekend Igor op bezoek en een paar dagen daarna Julia. Beide zullen ons weer ruim missen, maar beide zullen het duiken waarschijnlijk onmogelijk maken. We blijven de website van de National Hurricane Center en de hoogte van de golven in de gaten houden.