De laatste loodjes in Bavaro

De laatste maand in Bavaro ging eigenlijk heel erg snel. Ten eerste konden we ongeveer 10 dagen in deze maand niet werken door alle stormen en orkanen en omdat we halverwege de maand nog een roadtrip hebben gemaakt naar Miches. Ten tweede was het een goede maand om te werken. Vanaf het begin dat we begonnen met werken werden we gewaarschuwd voor het allerlaagste-van-het-laagezizoen in september en oktober. Deze maanden zouden echt verschrikkelijk stil zijn. Het was inderdaad wel een beetje waar dat er niet zoveel mensen in het hotel waren, maar de mensen die er waren hadden veel intresse in het duiken. Prima dus! We hebben beide veel volledige cursussen kunnen geven, zoals de open water en advanced open water. Dat was een leuke afwisseling van de vele discover scuba diver duikers. Nu zijn we ongeveer 3 maanden instructeur en hebben we ongeveer 300 duiken gemaakt, heb ik 35 mensen gebreveteerd en bijna 200x een discover scuba dive programma gedaan. Dat gaat best snel!

De laatste weken stonden ook in het teken van afscheid nemen en afscheidsfeestjes (en nog een keer, en nog een keer en nog...), spullen wegdoen (hoeveel troep kan je verzamelen na 6 maanden?), dagen tellen en dan ook daadwerkelijk weggaan!

Maar op de laatste dag van september was het dan eindelijk zover. We lieten Bavaro achter ons. We werden door Cornelia en Domingo heel vroeg op de bus gezet en vertrokken slaperig voor een 4 uur durende busrit terug naar Santo Domingo. Hier gingen we terug naar het guesthouse waar 6 maanden daarvoor ons Dominicaanse avontuur begon. We hadden mail contact gehad met de Amerikaanse eigenaresse en die vertelde ons dat het guesthouse eigenlijk gesloten was maar voor ons zou ze haar assistent optrommelen om een kamer in orde te maken aangezien ze zelf in europa zat. Helemaal goed dus. In Santo Domingo een beetje door de hele oude stad gelopen, wat gegeten en een beetje uitgerust.

Na een kort nachtje in Santo Domingo (we konden slecht slapen door een tikkende airco) vlogen we om 6.00uur uit bed. Nog een flinke rit met de taxi naar het vliegveld om daar alle ellende te doorlopen. We schrokken een beetje op het vliegveld want onze vlucht stond niet op het 'departure'-bord. Was het geannuleerd of waren we op het verkeerde vliegveld? Nadat we een mannetje hadden gevonden van Jetblue wist hij te vertellen dat we ons geen zorgen hoefden te maken. We zullen zien... Het inchecken ging gelukkig goed alleen moesten we natuurlijk wel weer flink wat bagage overhevelen naar de handbagage. Daarna door alle scanners om te kijken of we ook dit keer geen vliegtuig wilde opblazen en als laatste door de douane. Dit was een beetje een probleem, want ons visum was al een half jaar verlopen. We kregen dus een boete. We moesten beide 30$ betalen en mochten door. Dat ging allemaal makkelijker dan verwacht.

Het vliegen was een succes. We vlogen met Jetblue en dat is waarschijnlijk de beste lowcostairline waar we ooit mee gevlogen hebben. Er was veel beenruimte, we kregen drinken en een snack en iedereen had -gratis- een tv'tje met films en tv. De 2 uur in de lucht vlogen om. We waren aangekomen in Fort Lauderdale en moesten nog in Miami South Beach zien te komen. Volgens internet was het onmogelijk dit met openbaar vervoer te doen maar na een shuttle-trein-shuttle-bus en nog een bus hebben we ze mooi ongelijk gegeven.

We vonden ons hostel. Het ultra hippe south beach hostel. Helaas bleken de kamers een soort gulag te zijn. We zijn gelijk weer vertrokken naar het Jazz hostel. We moesten evengoed voor 1 nacht betalen maar dat hadden we er voor over. Nu 5 dagen Miami!