Rolfie reist: Seattle en Portland

Na het vreselijke harde werken voor de spelen (ahum) waren we wel weer toe aan een vakantie. De westkust van de USA was ons volgende doel en Seattle onze eerste stop. Een fijne vroege tocht met de trein leidde ons langs het water van Puget Sound. De trein reed echt vlak langs het water en met de Olympiabergen op de achtergrond was een een mooie tocht.

Seattle ligt helemaal in het noordwesten van de Verenigde Staten en is bekend om een paar dingen: de muziekscene, hier komen onder andere Jimmy Hendrix, Nirvana, Pearl Jam, Presidents of the USA vandaan. Het is de koffiehoofdstad van de VS met heel veel kleine koffiebarretjes en bovendien is Starbucks hier begonnen. De stad heeft veel mircobrouwerijen en brewpubs waardoor je in elke kroeg weer iets nieuws kan drinken. Ook zijn er enkele grote bedrijven gevestigd als Boeing en Microsoft (hoewel dat eigenlijk buiten de stad zit en de Microsoftcampus een stad op zich is).

Had ik al iets gezegd over al die brewpubs? Nou dat ging vanaf dag 1 al gelijk mis. We begonnen met een wandeling door het het oude gedeelte van de stad en langs het grote football en soccer stadion (het basketball team is 2 jaar geleden verhuisd naar Minnesota, beetje raar toch? Alsof ADO opeens speelt in Alphen aan de Rijn ofzo). Daarna kwam het bezoek aan de eerste brewpub. Een tamelijk groot cafe waar we het braaf op 2 biertjes wisten te houden en op de weg terug waren we op zoek om ergens een hapje te gaan eten. Onderweg vonden we nog een Ierse pub die er gezellig uitzag en daar zouden we 1 biertje gaan drinken. Dat ging ook bijna lukken totdat duidelijk werd dat er een pubquiz over 15 minuten zou beginnen, we sloten een alliantie met onze 2 buren en we hadden een team! Helaas waren we na 8 ronden en minimaal net zoveel biertjes niet de winnaar (had ik maar alle traditionele ierse muziekinstrumenten moeten herkennen van slechte zwartwit plaatjes) maar het was wel een leuke avond en een uitnodiging voor een pubcrawl de volgende dag. We strompelden na de pub nog wat door op zoek naar wat eten en kropen snel ons stapelbedje in. Een goed begin in Seattle!

Streetview

Druk bezig met de quiz

De volgende dag begonnen we de dag door Pike Place Market te lopen. Het is waar alle toeristen heen gaan maar het is nog steeds erg leuk. Het is een overdekte markt vol met bloemen, fruit, vlees, verse vis, kunst en toeristenprularia. Door langs alle stalletjes te lopen hebben we zo ons ontbijt bij elkaar geraapt. Nog een kort bezoekje aan de allereerste Starbucks ter wereld en konden we er redelijk tegenaan.

Zie het monster in het midden

De allereerste starbucks

Vers fruit op de markt

We besloten een wandeling te maken naar The Music Experience. Eerst een wandeling door Belltown waar veel leuke kroegjes zitten, langs de Spaceneedle wat waarschijnlijk het meest bekende gebouw in Seattle is naar The Music Experience. Een raar blob-achtig gebouw waar de muziekgeschiedenis van Seattle en omgeving werd verteld. Dus alle bekende namen maar ook voor mij volledig ombekende dingen kwamen voorbij. Zoals de volledige geschiedenis van het nummer 'Louie Louie'. Bijna 4 uur later, met nog een snelle tocht door het Science Fiction museum waar we met ons ticket ook naar binnen mocht, stonden we weer buiten. Na een megaburrito voor een miniprijs zaten we te twijfelen of we de kroegentocht nog wilden doen omdat we verdomd moe waren. Toch besloten om maar te gaan en eventureel vroeg naar huis te gaan...uh-uh. Raar gebouw

Louie Louie

Big muffs van Alice in Chains

Nirvana en Pearl jam

Het sci-fi museum. Was stom

Na het mooie appartementje gezien te hebben van onze Ierse-pub-quiz-vrienden zijn we op stap gegaan in Belltown. Een kroegje hier en een kroegje daar totdat we in de Lava Lounge eindigden. Nou ja het was niet de bedoeling om daar te eindigen maar we zijn er niet meer weggegaan. De schuld hiervan is het tafelshuffleboarden. Een mix tussen sjoelen, curlen en lawnbowling. Het kost een paar rondjes om de subtiliteit van het spel door te hebben maar daarna is het erg leuk en verslavend. Tussen het spelen door hebben we ook nog gepinbald, gepacmand en photoplay gespeeld en opeens was het erg laat en en zijn we richting ons hostel gehobbeld.

Nu nog toeschouwers...

... en nu spelen op het tafelshuffleboard

Oldskool Pacman

Photoplay

De volgende dag begon erg katerig en zelfs naar een vers gebrand en gebrouwen koffie konden de oogjes maar een klein beetje open. Pas na een lange wandeling door Capitol Hill, een eigenzinnig wijkje, waren we weer een beetje bij kennis. Zodanig bij kennis dat we er een hele lange wandeling aan vast hebben geknoopt door de Queen Elizabethwijk dat bekend staat om zijn huizen van rode baksteen en omdat het zo verdomd hoog ligt. Daarna een brug over naar de kunstenaarswijk Fremont. Hier zijn we naar Gasworkspark gegaan, een oud gasfabriekterrein met een mooi uitzicht over de skyline van Seattle. Ook vonden we in onze tocht door Fremont nog een grote trol en een mega groot beeld van Lenin, erg verrassend in de VS. Na al dat gewandel waren we alweer toe aan een biertje. Immers de restanten van onze vorige kater kunnen niet beter weggespoeld worden met een nieuw biertje. En biertjes hadden ze in deze kroeg, wel 60 (!) van de tap en nog ontelbaar veel flesjes. Veel Belgische bieren tot vele microbrouwsels uit de buurt. Ook zag het er allemaal erg mooi uit binnen.

Licht door gasworks

Skyline

De Fremonttroll

Lenin

Het biercafe

Bier en fluxx

Helaas moesten we daar weer op tijd weg want onze nieuwe verslaving liet op zich wachten: tableshuffleboarden. Ok, we zijn er niet direct heen gegaan. We zijn eerst nog naar een kroegje geweest met misschien wel 30 pinballmachines. Hier blijken we toch niet heel veel talent voor te hebben en dus weer terug naar het tafelshuffleboarden. We speelden het ene na het andere team naar huis, hadden een fantastische avond en werden om 2 uur de kroeg uit geveegd om de volgende dag echt met een epische kater wakker te worden.

Pinball. Overal

3 punten voor rood

Ohja het was bijna st. Paddy's day

Martine geconcentreerd

Daar komt een shufflepuck

Het was een prima dag om mijn nieuwe camera uit te testen. Na het ongelukje in Belize hadden we nog steeds een roze prutcameraatje en een onderwaterbehuizing voor een camera dat hopeloos stuk was. Kortom tijd voor een nieuwe camera. We hadden in Canada een mooie aanbieding online gevonden maar helaas kon dat alleen in de VS geleverd worden. Dus vlak voordat we vertrokken uit Canada, hebben we het online besteld en laten afleveren in het hostel. Een beetje spannend, maar het is gelukt. We zijn nu de trotse eigenaar van de Canon Powershot g11 met onderwaterbehuizing!

Verder hebben we overdag weinig gedaan maar wederom 's avonds dat allemaal weer goed gemaakt. We hadden tickets voor een optreden van Biffy Clyro en Manchester Orchestra in de Showbox @ the Market. Een erg bekende zaal in Seattle. Biffy Clyro hebben we al een paar keer in Nederland gezien en het was erg leuk om ze nu in Amerika te zien spelen. Het is trouwens wel grappig geregeld in de VS met een gedeelte waar iedereen mag komen en alleen een gedeelte waar 21+ mag komen en waar dus ook de bar is. Hier wordt heel streng op gecontroleerd. Dit keer, voor het eerst in Seattle,hebben we het niet zo gek laat gemaakt en redelijk vroeg het stapelbed in want de volgende dag moesten we om 6 uur op om de trein naar Portland te halen...

Ons hostel

Waaaa, 2 drummers

Biffly Clyro

The showbox @ the market

Dat werd dus 5 uur! Martine had gelukkig een ingeving die nacht dat het wel eens zomertijd zou kunnen zijn en dus de klok een uur naar voren ging. Tijdens het reizen is het eigenlijk elke dag zaterdag en vaak hebben we geen idee van welke dag (of maand, seizoen, jaar...) het is. Deze ingeving heeft ons wel gered want we hadden al een keer eerder problemen met de zomer/wintertijd/tijdszones. Dus we hebben onze slaapzaal wakker gemaakt om 5 uur om slaperig naar de trein te lopen en lekker te hobbelen naar Portland.

Over Portland kunnen we gelukkig tamelijk kort zijn: wat een saaie meuk. Ik zou graag leuke dingen over Portland willen vertellen maar zo veel valt er dan niet te vertellen. Het is gerust een leuk stadje dat vooral bekend staat om zijn park met rozen, oude victoriaanse huizen, microbrouwerijen en omdat het zo loop- en fietsvriendelijk is. We waren in het verkeerde seizoen voor de rozen, de bieren in Seattle smaakte ons beter, geen idee waarom het zo fietsvriendelijk wordt genoemd want bijvoorbeeld Vancouver met al zijn fietspaden en fietsroutes is veel fietsvriendelijker (en San Francisco eigenlijk ook, maar dat kan ik nog niet vertellen want dan loopt dit verhaal chronologisch in de soep). De victoriaanse huizen waren wel mooi, we sliepen er zelfs in eentje. Hoewel het wel een beetje een raar hostel was met veel oude mensen die heel hard snurken. Het meest spannende van ons hele Portland-avontuur was het eten bij een Mexicaans restaurantje. Nu was het eten erg goed maar dat was het niet spannende. Het toilet was de grote verrassing hier. Deze werd namelijk gedeeld met een stripclub en moest je dwars door de stripclub en naakte dames om een plasje te plegen. Heel vervelend natuurlijk, en maar liters water en bier blieven drinken natuurlijk tijdens het eten. Na een nachtje vertrokken we alweer uit Portland met de nachttrein richting San Francisco.