Rolfie reist

We zijn na ons Belgrado-avontuur met een boemeltje richting Montenegro vertrokken. Het jongste land ter wereld, maar een grenscontrole hebben we niet gezien. We hadden wat vage instructies hoe we in Zabljak moesten komen, wat de hoofdplaats is van het Durmitor-natuurgebied. Een berggebeid dat op de werelderfgoedlijst staat... en terecht! De trein stopte in Mojkovac, een peronloos stationnetje waar geen bus te bekennen was die ons de 40 kilometer verder zou brengen. Alleen een opdringerige oude man die geen woord niet-montegrijns sprak maar die ons wel wilde brengen voor 40 euro. Gelukkig vonden we nog iemand op het station, toevallig ook een Nederland, die naar Zabljak wilde en konden we de prijs mooi delen.
We zitten hier ook met deze Nederlander, Boudewijn genaamd, in een 6 persoons appartementje waar we met zijn drieën verblijven. De eerste dag hebben we rustig aan gedaan, informatie ingewonnen en de omgeving verkend. We hebben een rondje gelopen om een bergmeer en in dit water gesprongen.

Hierboven onze beklommen berg 'Memed nogwat'

Gisteren hadden we genoeg van het rustig aan doen en zijn we de bergen in gegaan. Gewapend met een mooie bergkaart en 3 liter water schoten we omhoog.


Eerst door een dicht naaldbos, door Lord of the Rings-achtige plaatjes begonnen we steeds hoger te komen. De vegetatie verdween langzaam om ons heen en de beklimming werd steeds stijler tot het punt dat we niet meer konden lopen maar echt moesten gaan klimmen.

Ongezekerd klommen we meters omhoog en volledig uitgeput bereikten we de top op 2200 meter. Dat was een klim van 800 meter!

Al genietend van het mooie uitzicht en verwonderd hoe klein dat bergmeer eigenlijk was waar we de dag ervoor om heen hadden gelopen begonnen we ons zorgen te maken over de terugweg. Want wie omhoog gaat..... De afdaling was een drama. Honderden meters stijl naar benenden over los liggend grind. Daarna nog uren over onmogelijke paden naar beneden klauteren.

Compleet gebroken maar voldaan kwamen we weer aan. Na een kort diner zijn we in een diepe slaap gekomen en proberen we vandaag onze spierpijn kwijt te raken. Morgen vertrekken we naar Kotor. Dat is een mooie kustplaats in het grootste Fjord van Zuid-Europa aan de kust van Montenegro. Daarna zullen we langzaam in Albanie afdalen richting Athene.