donderdag 25 oktober 2007

Verheug u, wij hebben gewonnen (voor de helft)

En opeens krijg je een mailtje:
Hartelijk dank voor uw inschrijving voor de 32e ING Amsterdam Marathon. U heeft daarbij gekozen voor het onderdeel: Halve marathon

Na het lopen van de Dam tot Dam wilde ik meer. Die 16kilometer gingen zo makkelijk dat ik fluitend over de finish kwam, maar om een maand daarna gelijk een halve marathon te lopen is dan natuurlijk wel heel erg snel. Ik had me zelf dan ook niet ingeschreven maar mijn ouwe man had dat gedaan. En enkele minuten na het ontvangen de officiële inschrijving kreeg ik nog een telefoontje: Rolf, we gaan samen de halve marathon lopen.

Nu is de halve Marathon maar 6 kilometer meer dan de Dam tot Dam loop maar het klinkt gelijk zover. De magische marathon zit in de naam en dat maakt hem gelijk spannender, verder en heroïschier.

Nu klinkt met je vader zo een afstand lopen een makkie. Immers moet iemand van 25 zijn vader er uit kunnen lopen. Nou... niet als je vader triathlons doet.

Samen met Martine en mijn vader naar Amsterdam. Eerst kijken naar de finish van de hele marathon en na een uurtje wachten mochten we samen met enkele duizenden andere gekken, waarbij de meerderheid uit het buitenland kwam, beginnen aan de tocht over ruim 21kilometer.

Het lopen op zich ging lekker. De streeftijd was 2 uur en 6 minuten. Dat zou betekenen welke kilometer in 6 minuten en dat is dus precies 10km/h. Maar stiekem in het achterhoofd hoop je toch binnen de 2 uur te finishen. Dat klinkt immers zo mooi.

Het begint leuk door (Oud-)Zuid te lopen maar al snel loop je over industrieterrein en dan loop je toch bijna 10 kilometer op saai terrein. Er staan trouwens bijna geen mensen aan de kant, alleen mensen die naar de overkant van het parcours willen en die zijn over het algemeen niet echt blij met de marathon. Zeker geen Dam tot Dam-sfeer. Na 16 kilometer, die ik overgens sneller doorkwam dan mijn eindtijd van de Dam tot Dam, wordt het parcours weer mooier en na 17 kilomter ga je zelfs het vondelpark door. Dat is natuurlijk een leuk stuk parcours, ware het niet dat het na 17 kilometer was en ik dat vondelpark alleen maar erg lang vond. De laatste 4 kilometer waren hels maar door de pijn heen lopend en er doorheengeluld door mijn vader kwamen we na 2 uur 1 minuutje en nog wat secondes over de finish in het Olympisch station. Ruim binnen de 2.06 en ondanks het 5 kilometer meer was dan de Dam tot Dam lag mijn gemiddelde snelheid hoger. Op naar de volgende halve marathon om het onder die 2 uur te krijgen!

1 opmerking:

Sjoerd zei

Good on ya'!

Vet man, gaat lekker. Nog een jaartje training en je doet een hele marathon ;-)