zondag 28 november 2010

Poedelen in Baños

Na wat dagen verkleumen in Quito hobbelde we in wat uurtjes naar Baños. Een mooie busrit doordat aan beide kanten van de weg hoge (+5000m) vulkanen te zien waren met besneeuwde toppen. Gelukkig is Baños niet zo koud als Quito doordat het maar op 1.800m ligt. Bovendien zijn er in Baños, zoals de naam al doet vermoeden, verschillende heetwater bronnen. Nadat we een hostel hadden gevonden, vonden wij diep in onze tas onze zwemspullen en renden naar een van de baden. We doken in een goed warm bad, om daarna in een godsgruwlijk heet bad (42 graden) te springen. Dit hete bad wisselden we af met een ijskoud bad of we gingen even onder de waterval (!) staan. Dit was een prima begin in Baños. Het dorpje heeft een beetje een wintersportdorpgevoel, alleen dan zonder het skiën. Dat gevoel werd helemaal compleet toen we een Zwitsers kaasfonduerestaurant hadden gevonden.





Nu is Baños niet alleen bekend om de hotsprings, het is ook een outdoorsportcentrum. De eerste dag begonnen we met een wandeling in de omgeving van Baños. Eerst zijn we naar een grote brug gelopen waar ze aan een soort van Bungyjumping doen, alleen is het meer een grote swing. Grappig om wat mensen te zien bungelen aan de brug. Vervolgens hebben we een stuk via een mooi onverhard pad omhoog gelopen en op een of andere manier kwamen we op een priveterrein terrecht. Dit terrein was afgesloten door een groot hek en een grote poort. Het probleem was dat we al IN dit priveterrein waren en we er juist uit wilden. Na wat geklim en geklauter kwamen we weer op openbaar terrein terecht. Tijdens het wandelen hadden we een fantastische uitzicht op het dorpje, de rivier, watervallen, de gorge en de actieve vulkaan Tungurahua. Deze zeer actieve vulkaan is momenteel ook weer aan het lavaspugen. Het was een hele mooie wandeling over de groene bergen. We moesten nog een klein riviertje oversteken, kwamen wat dieren tegen, stolen wat fruit en na bijna 4 uur kwamen we tevreden terug.















De volgende dag hadden we de smaak te pakken en zijn we gaan Canyoning. Hierbij loop en klauter je in een rivier in een canyon. In ons geval was dat voornamelijk abseilen van de verschillende watervallen in deze river. In totaal zijn we 5 watervallen tegengekomen tussen de 8 meter en de 35 meter. Nu is abseilen op zich niet so heel moeilijk, maar als daar een volle waterval op je valt maakt het allemaal een stukje moeilijker en spectaculairder. De eerste 3 watervallen zijn we gewoon naar beneden gegaan, de 4e waterval gleden we vanaf als een waterglijbaan en de laatste begon als een gewone abseilafdaling maar het laatste stuk moesten we ons langzaam laten zakken in het ´niets´. We waren nat, koud, vol adrenaline en gelukkig. Om weer warm te worden sprongen we weer in een van de hotsprings.






Ondertussen hadden we alweer gewisseld van hostel, of eigenlijk zijn we verhuisd naar een ander pand van hetzelfde hostel. Onze 3 Nederlandse ballerige studentjes en medebewoners van onze dorm, vonden het nodig om zodanig dronken te zijn en daarna de badkamer helemaal onder te kotsen. Daar wilden we natuurlijk niet bij blijven en voor dezelfde prijs als de dorm kregen we nu een privekamer. Bovendien kwamen we in een veel leuker gedeelte van het hostel. Er was een mooi binnenplaatsje met een openhaard en veel leuke mensen. Er waren Canadezen met gitaren, Duitsers met Mens-erger-je-niet en Venezulanen met goede verhalen.






Vanuit Baños loopt een 61km lange weg naar Puyo. Puyo ligt in de Amazone en deze weg daar naar toe gaat voornamelijk berg af. Dus het is vrij eenvoudig om van de Andes naar de Amazone te gaan, maar dit is nog niet eens de grootste attractie. Deze route wordt namelijk ´la ruta de las cascadas´ (de watervallenweg) genoemd. Je kan langs deze weg dus vele watervallen vinden van kleine lullige stroompjes tot tientallen meters hoge watervallen. Je kan deze weg gewoon met een bus, in een open toeristenbus of in een buggy doen. Wij besloten echter op een mountainbike te springen en te gaan fietsen.

Hoewel ze zeiden dat het alleen maar bergaf zou zijn, zaten er stiekem toch wat gemene klimmetjes in. Niet dat het heel erg uitmaakte want om de paar minuten kwamen we bij een waterval die we moesten bekijken. Vaak gingen we weer van de fiets af en moesten we een stukje lopen om goed de waterval te kunnen zien. We namen nog een keer een kabelbaantje om echt helemaal onder de waterval te komen. Hoewel we niet eens echt onder de waterval stonden, werden we door het opspetterende water toch zeiknat. We hebben de beroemde ´Pailon del Diablo´ nog gezien. Daarvoor moesten we wel 20 minuten naar beneden lopen en  daarna weer een eeuwigheid in de hitte omhooglopen.







Het hoogtepunt waren de Cascades de Machay. Eerst maak je een mooie wandeling in subtropisch bos waarna je bij een grote dubbele waterval komt. Eerst valt de waterval 30 meter naar beneden om daarna nog eens 20 meter naar beneden te vallen. Na de 2e waterval waren allemaal natuurlijke bubbelbaden, stroompjes en mooie plekken om te zwemmen. Ook hebben we gezwommen onder de beide watervallen. Toch niet echt een heel prettig gevoel om water met zoveel geweld op je schouders te krijgen. Na ongeveer 2 uur daar zwemmen en poedelen hebben we de fietsen in een jeep gegooid die ons de berg weer op heeft gereden.






We bleven nog een dagje extra in Baños om de zadelpijn en verkoudheid door het koude water wat te laten zakken. Daarna verder naar de kust of toch nog eerst naar het koloniaalse stadje Cuenca??

Geen opmerkingen: